- ордабегі
- зат. көне. Орда басшысы. Оңқол, о р д а б е г і, барыстың аланы, т аут аны, жолбарыстың с арымағы , қасқырдың абаданы, зенжір – бәрі ескіліктің көзі болуға тиіс (Қаз. әдеб., 29. 01. 1993, 6). «Бек» терминін түрік текті, ақсүйектердің көптеген лауазым аттарынан (ұлысбегі, түменбегі, мыңбегі, тубегі, о р д а б е г і және т.т.) көп кездесетіндігін байқауға болады (ҚазССР тарихы, 2, 226).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.